This study examines Nuri Bilge Ceylan’s film Winter Sleep through a philosophical approach, focusing on the concept of resentment, as conceptualized by thinkers like Friedrich Nietzsche and Max Scheler, which corresponds to a pessimistic and pathological mental state. Ceylan, who generally constructs the inner conflicts of middle-class individuals in his films as a form of alienation related to their societal experiences, also portrays this alienation in Winter Sleep in connection with pessimistic themes such as failure, resentment, and hatred. Within this framework, the analysis centers on the film’s main characters—Aydın, his wife Nihal, and his sister Necla—discussing the tense nature of their relationships and their attitudes toward those around them in the context of their connections to resentment. In the film, it is seen that the way these three characters establish abusive relationships constitutes the main trace of the film. The characters’ endless confrontations with each other and with other people turn into mutual existential struggles, and various problems related to their inner worlds come to the surface in these struggles. The study, starting from the assertion that the main element that establishes the characters of the film is resentment, discusses the characters’ relationships with each other and the people around them and their self-construction strategies as the areas where resentment becomes visible..
Bu çalışma, Nuri Bilge Ceylan’ın Kış Uykusu filmini, Friedrich Nietzsche, Max Scheler gibi düşünürlerin kavramsallaştırdığı, karamsar ve hastalıklı bir ruhsal duruma tekabül eden, ressentiment kavramı bağlamında, felsefi bir yaklaşımla incelemektedir. Filmlerinde genel olarak orta sınıftan insanların içsel dünyalarının çelişkilerini, içinde bulundukları toplumsal bağlama ilişkin deneyimledikleri uyuşmazlıkları bir tür yabancılaşma biçiminde kuran Ceylan, bu filmde de sözü edilen yabancılaşmayı çeşitli başarısızlıklar, kin, nefret gibi karamsar temalarla bağlantılı olarak tasarlamaktadır. Bu kapsamda, filmin ana karakterleri olan Aydın, eşi Nihal ve kız kardeşi Necla’yı merkeze alan bu incelemede, bu karakterler arasındaki ilişkilerin gerilimli doğası ve çevrelerindeki insanlara karşı tutumları, hınç (ressentiment) ile olan bağlantıları ekseninde tartışılmaktadır. Filmde bu üç karakterin kötücül ilişki kurma biçimlerinin filmin ana izleğini oluşturduğu görülmektedir. Karakterlerin birbirleri ve diğer insanlarla bitmeyen hesaplaşmaları, karşılıklı varoluşsal mücadelelere dönüşmekte ve içsel dünyalarına ilişkin çeşitli problemler bu mücadelelerde yüzeye vurmaktadır. Çalışma, filmin karakterlerini kuran asıl unsurun, hınç olduğu savından hareket etmekte karakterlerin birbirleri ve etraflarındaki insanlarla olan ilişkilerini ve kendilerini inşa etme stratejilerini hıncın görünürleştiği alanlar olarak tartışmaktadır.
