Kendine özgü, çarpıcı bakışıyla
yarattığı mekanlarda yerini alan resimlerimde; bir arada olduklarını
düşündüğümüz insanların, aslında kendi yalnızlıklarıyla yaşadıklarını
gözlemleyebilirsiniz. Mekanda, kendi yalnızlığını yaşayan insanların, yine
kendi insanlıklarıyla yüzleşmelerini, dost ve arkadaş ihtiyacının
karşılanmasında bir simge niteliğinde olan “köpek” figürü, resimlerinin bir
elemanı olarak kullanıldığını görmekteyiz. Portrelerin ve insanların beden
dillerinin psikolojik görünümlerini de içeren kompozisyonlar; tekli ya da çoklu
figür düzenlemelerini şeklindedir.