Felsefe Arkivi, no.62, pp.1-14, 2025 (Peer-Reviewed Journal)
David Wiggins, nesnelerin özdeşliklerinin nasıl sağladıkları sorununun, belirli tür kavramları
altında tanımlanmasıyla ve uzay-zamandaki süreklilikleriyle bağıntılı bir şekilde
çözülebileceğini savunur. Wiggins, özdeşliğin göreli olduğunu savunan görüşe karşı çıkarak,
özdeşliğin zorunlu olduğunu ileri sürer. Wiggins, D-kuramıyla, özdeşliğin yalnızca mantıksal
bir bağıntı olarak anlaşılamayacağını; bunun yanında, nesnelerin türler ve bireysel özelliklerle
ilgisinin göz önünde bulundurulması gerektiğini vurgular. Buna göre bu çalışmada, Wiggins’in
nesnelerin özdeşliklerini belirlemede tür kavramlarının ve tür aşamalarının işlevlerini nasıl
temellendirdiği incelenecektir. Ayrıca, onun D-kuramı ve tür özcülüğü görüşüyle özdeşlik ve
süreklilikle ilgili metafizik tartışmalara getirdiği açılımlara işaret edilecektir.