Kaygusuz Abdal is a dervish who lived in Anatolia in the XIV-XV. century. Being an important section of the social structure Kaygusuz Abdal, always tried to express feelings of his society with his poems and proses. He has attracted the attention of a number poets and writers as a narrative and symbolic style in Turkish literature. Kaygusuz Abdal through his poetry -Sımâtiye-has reflected the community's thoughts and feelings. Sımâtiye committed on different subjects on the basis of food culture. However for the first time sımâtiye by Kaygusuz dealt with in this article has emerged an example of this style as the first poetry.
Kaygusuz Abdal, XIV-XV. asırlarda Anadolu'da yaşamış bir sûfîdir. Yaşadığı toplumun önemli bir şahsiyeti olarak Kaygusuz Abdal, eserlerinde, içerisinde bulunduğu sosyal çevrenin sorunlarını şiirleri ve nesirleri ile işleyen bir sûfîdir. O, sımâtiye adı verilen ve yemeği konu edinen şiirleri ile toplumun duygu ve düşüncelerini yansıtmıştır. Sımâtiye, Türk Edebiyatı'nda sembolik bir anlatım tarzı olarak birçok şair ve yazarın ilgisini çekmiş ve bu tarz eserler verilmiştir. Bu makalede ilk kez Kaygusuz Abdal'ın sımâtiyeleri sembolizm bağlamında incelenmiştir.
