Amaç: Çalışmamızda Chiari tip II malformasyonu (CM-II) ile takip edilen hastalarda ameliyat edilme zamanı ve ameliyat etme kriterlerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: 1 Haziran 2015-1 Haziran 2019 tarihleri arasında Kanuni Sultan Süleyman Eğitim Araştırma Hastanesine başvuran, myelomeningosel nedeni ile hastanemizde ya da dış merkezde opere edilmiş yenidoğanların taranması sırasında saptanan CM-II’li hastalar retrospektif olarak incelenmiştir. Hastaların demografik özellikleri, doğum ağırlıkları, semptomları, myelomeningosel çapı, opere edilen hastalarda uygulanan cerrahi teknik, ameliyat öncesi ve sonrası bulguları değerlendirildi.Bulgular: Çalışmaya 50 bebek dahil edildi bunların 32’si erkek 18’i kız bebekti. Bebeklerin tamamında doğumda meningomyelosel mevcuttu. 9 bebek (%18) sempto-matik CM-II’den dolayı opere edilirken, asemptomatik 41 bebek ise MMC tamiri yapıl-dıktan sonra CM-II açısından gözlem altında alındı. Meningomyelosel operasyonu sonrası takiplerde hidrosefali gelişen 44 hastada (%88) V-P şant gerekti. V-P şant ame-liyatı sonrası semptomlarda gerileme olmayan hastalara dekompresyon yapıldı. Operasyon sonrasında hastalarda en sık görülen semptom apne idi. Hastaların menin-gomyelosel defekt çapı ile semptom sıklığı arasındaki ilişki değerlendirildiğinde semp-tomatik CM-II nedeniyle opere edilen hastalarda meningomyelosel çapının daha büyük olduğu tespit edildi.Sonuç: Radyolojik değerlendirmeden daha çok, doğru fiziksel ve klinik değerlendirme ile karar verilen arka beynin hızlı cerrahi dekompresyonunun, 1 yaşın altındaki hasta-larda morbidite ve mortaliteyi önlemede daha değerli olduğu gözlenmiştir.
Objective: The aim of this study was to investigate the appropriate time for surgery and surgical criteria in patients followed up with Chiari type II malformation (CM-II). Method: CM-II patients who were admitted to Kanuni Sultan Süleyman Training and Research Hospital between June 1, 2015 and June 1, 2019 were screened retrospec-tively. Newborns with CM-II detected in screening MMC were included, who were operated in our hospital or in an external center. Demographic characteristics, birth weights, symptoms, myelomeningocele diameter, surgical technique, preoperative and postoperative findings were evaluated. Results: Fifty infants were included in the study, 32 of them were boy and 18 were girl. All babies had myelomeningocel at birth. Nine babies (18%) were operated on for symptomatic CM-II, and 41 asymptomaticbabies were observed for CM-II after MMC repair. After V-P shunt surgery, decompression was performed in patients who did not regress symptoms. Apnea was the most common symptom in the postoperative peri-od. The diameter of the myelomeningocele defect of the patients was also evaluated and it was found that myelomeningocele had a larger diameter in patients operated for symptomatic CM-II. Conclusion: It was observed that rapid surgical decompression of the posterior brain, which was judged by accurate physical and clinical evaluation, was more valuable in preventing morbidity and mortality in patients under 1 year of age.
