In this article, we tried to evaluate the ideas of Immanuel Kant on arithmetical judgments in his Critique of Pure Reason (1781) and Prolegomena (1783). In these books, Kant claimed that arithmetical judgments are synthetic a priori and it is impossible to establish arithmetical judgments with respect to analyze of concepts and definitions. This establishment requires another special procedure, which Kant says, construction in pure intuition. Throughout the article we will deal with the division of judgments, the possibility of synthetic a priori and the priority of arithmetical judgements with respect to Kant’s philosophy.At the last part of this article, we will try to deal with a distinction of which has been unnoticed for long times. The distinction is as follows; in an axiomatic system, the system can process through an analytic way but this does not mean that the axioms that construct the system are analytic
Bu çalışmada, Immanuel Kant'ın 1781 tarihli Arı Usun Eleştirisi ve 1783 tarihli Prolegomena isimli değerlendirilecektir. Kant, sözü edilen kitaplarında aritmetik yargıların tamamının sentetik a priori yargılar olduğunu, hiçbir şekilde kavram analizi yaparak ya da tanımlara başvurularak temellendirilemeyeceğini ve bu temellendirmenin saf görüde inşa etmek denilen özel bir işlemi gerektirdiğini iddia etmiştir. Çalışmada Kant felsefesi bağlamında yargıların nasıl bölümlendiğine, sentetik a priori yargıların olanağına ve aritmetik yargıların neden sentetik a priori yargılar olduklarına değinilecektir.Çalışmanın son bölümünde ise uzun zamandır tartışma konusu olan 'bir yargının analitikliği ya da sentetikliği' konusunda bunca zamandır gözden kaçtığını düşündüğümüz bir ayrıma yer vereceğiz. Bizim iddiamız; tam bir aksiyomatik dizgenin kendisinin analitik bir dizge olarak çalışmasının ayrı bir şey, o dizgenin kurucu aksiyomlarının analitik olmasının ayrı bir şey olduğudur
