Türk toplumunda vatan için ölme kutsal bir görev, şehitlik ulvî bir mertebe olarak kabul edilmiş ve asırlar süren Türk hakimiyeti dönemlerinde cereyan eden savaşlarda yüz binlerce şehit verilmiştir. İmparatorluğun en uzun yüzyılı olarak nitelenen XIX. yüzyılın son çeyreğinden Cumhuriyet’in ilânına kadar olan dönemde de “ 93 Harbi ”, “ Balkan Savaşları ”, “ I. Dünya Harbi ” ve “ Kurtuluş Savaşı “ gibi uzun, çetin ve yıpratıcı muharebeler cereyan etmiş ve bu muharebelerde de binlerce kişi şehit olmuştur. Ekonomik, siyasi ve sosyal açıdan büyük sıkıntı içinde olan devlet savaşları müteâkiben bir taraftan bu savaşların açtığı yaraları sarmak, bir taraftan da şehitlerin ailelerine sahip çıkmak durumunda kalmıştır. Yapılan düzenlemelerle şehit aileleri maddi ve manevi olarak desteklenmeye çalışılmıştır. Şehit yakınlarına bağlanan maaşlar dışında ikramiye ve nakdî yardımlarda bulunularak, borçları affedilerek ve hatta karşılıksız emlâk dağıtılarak maddi refahları sağlanmaya gayret edilmiştir. Ayrıca, söz konusu ailelere takdir belgesi ve madalyalar verilerek, taziyede bulunularak gönülleri alınma yoluna gidilmiştir. Bunun yanı sıra şehit çocuklarının himaye ve eğitimleri için de çeşitli önlemler alınmış ve kendilerine iyi birer gelecek sağlanmaya çalışılmıştır. Devletin içinde bulunduğu şartlar sebebiyle şehit aileleri özellikle maaşlarını alma konusunda bir takım mağduriyetler yaşamışlardır. Ancak imkanlar ölçüsünde bu problemler giderilmeye ve sözü edilen ailelere kendilerine yaraşır bir hayat seviyesi kazandırılmaya çalışılmıştır.