The purpose of this study was to investigate interpersonal competence and work-family conflicts selfefficacy as predictors of marriage satisfaction among working women. Participants consisted of 515 married women who residing in Ankara, Malatya, Samsun and Kastamonu and working in various institutions and organizations. Researchers administered the Interpersonal Competency Scale (ICS), the Work-Family Conflict Self-Efficacy Scale (WFCSES), Marriage Satisfaction Scale (MSS), and the Demographic Information Form developed by the researchers. As a result of the study, researchers found that marriage satisfaction scores were positively correlated with education level and monthly income; marital satisfaction scores were negatively correlated with duration of marriage, type of marriage, and number of children. It was found that there was no relationship between marriage number, age difference between their spouses, marriage age and marriage satisfaction. Moreover, the results demonstrated that interpersonal competence and self-efficacy in managing work-family conflict predicted an additional 7 % of variance in marital satisfaction. The findings were discussed in relation with the existing literature.
Bu araştırmanın amacı, evli ve çalışan kadınlarda evlilik doyumunun yordayıcısı olarak kişiler arasıyeterlilik ve iş-aile çatışmasını yönetme öz yetkinliği düzeylerini incelemektir. Araştırmanın çalışmagrubunu Ankara, Malatya, Samsun ve Kastamonu illerinde farklı kurum ve kuruluşlarda çalışan 515 kadınoluşturmuştur. Katılımcılara Kişiler arası Yeterlilik Ölçeği, İş-Aile Çatışmasını Yönetme Öz-yeterliğiÖlçeği, Evlilik Doyum Ölçeği ve Demografik Bilgi Formu uygulanmıştır. Araştırma verilerinin analiziSPSS 23 istatistik programında gerçekleştirilmiştir. Araştırma sonucunda evlilik doyumu puanlarınınöğrenim düzeyi ve aylık gelir ile düşük düzeyde pozitif yönde ilişkili olduğu; evlilik süresi, evlilik biçimive çocuk sayısı değişkenleriyle evlilik doyumu puanlarının düşük düzeyde negatif yönde ilişkili olduğu;kişilerin evlilik sayısı, eşleri ile aralarındaki yaş farkı ve evlenme yaşları ile evlilik doyumu ise ilişkilideğildir. Ayrıca, kişiler arası yeterlilik ve iş-aile çatışmasını yönetme öz yetkinliğinin sosyo-demografikdeğişkenlerin etkisi kontrol edildiğinde evlilik doyumundaki değişimlerin yaklaşık olarak % 7’siniyordadığı bulunmuştur. Elde edilen sonuçlar ilgili literatür kapsamında tartışılmıştır.
