Escherichia coli and Proteus mirabilis induced urinary tract infection and its relationship with vesicoureteral reflux in dogs


ÖZKANLAR Y., ŞAHAL M., Kibar M., ÖZKÖK S.

Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi, vol.52, no.3, pp.171-178, 2005 (Peer-Reviewed Journal) identifier

  • Publication Type: Article / Article
  • Volume: 52 Issue: 3
  • Publication Date: 2005
  • Journal Name: Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi
  • Journal Indexes: TR DİZİN (ULAKBİM)
  • Page Numbers: pp.171-178
  • Ondokuz Mayıs University Affiliated: No

Abstract

Fourteen dogs were used in this study. The dogs were divided into two groups. Urinary bladders were infected by an inoculum in concentration of 10s colony-forming units (cfu) contained Proteus mirabilis for group I and Escherichia coli for group II, after irritating all bladders by 0.1 % salicylic acid in ethanol. Clinical, laboratory, hematological, biochemical, radiological, ultrasonographical, microbiological and pathological findings were obtained in both groups before the urinary tract infection, on 7th day of the urinary tract infection and after the treatment. The two male dogs with vesicoureteral reflux were euthanized on 14th day of the investigation and necropsies were performed. According to the findings of retrograde uretrocystography, vesicoureteral reflux detected in three out of seven dogs (42.9 %) on the Escherichia coli group and four out of seven dogs (57.1 %) on the Proteus mirabilis group. The findings of upper urinary tract infection were detected in the dogs with VUR. After the treatment, VUR was cured in all of the dogs except for one dog. Finally, second degree secondary VUR was induced according to microorganism, time and severity of the infection in the dogs with lower urinary tract infection. VUR may be diagnosed by radiography and cured (80%) with the effective medical treatment.
Bu çalışmada 14 köpek kullanıldı. Köpeklerde gruba ayrıldı. Salisilik asit'in etil alkoldeki % 0.1 'lik solüsyonu ile idrar keseleri irrite edildikten sonra, I. grup Escherichia coli II grup Proteus mirabilis ile mililitrede 108 mikroorganizma bulunan solüsyon kullanılarak idrar keseleri enfekte edildi. Her iki'gruptaki köpeklerde üriner sistem enfeksiyonu oluşturulmadan önce, enfeksiyon oluşturulduktan sonra 7. gün ve sağaltım tamamlandıktan sonra meydana gelen klinik, laboratuar, hematolojik, biyokimyasal, radyolojik, ultrasonografik, mikrobiyolojik, patolojik bulgular incelendi. Vezikoüreteral refiuks (VUR) oluşan birer erkek köpek sağaltıl-mayarak araştırmanın 14. günü ötenazi edilip nekropsileri yapıldı. Retrograd üretrasistografı sonuçlarına göre, Escherichia coli ile enfekte edilen 7 köpekten 3'ünde (% 42.9), Proteus mirabilis ile enfekte edilen 7 köpekten 4'ünde (% 57.1) VUR oluştu. VUR oluşan köpeklerde yukarı üriner sistem enfeksiyonuna ait bulguların varlığı tespit edildi. Sağaltımdan sonra, bir köpek hariç diğerlerinde VUR'un ortadan kalktığı belirlendi. Sonuç olarak, köpeklerde aşağı üriner sistem enfeksiyonunda mikroorganizmanın türü, enfeksiyonun süresi ve şiddetine bağlı olarak 2. derece sekonder VUR gelişebileceği, radyografık yöntemle VUR'un tanısının konulabileceği ve etkin medikal sağaltımla hastalığın büyük oranda düzeltilebileceği (% 80) tespit edildi.