Objective: The most common viral agents causing acute diarrhea in children are rotavirus and enteric adenovirus, respectively. In diarrhea cases caused by these both factors, the clinical manifestation of children can deteriorate very rapidly. Vomiting, dehydration, and metabolic acidosis seen especially in children cause indications for receiving inpatient treatment. In this study, we aimed to evaluate the epidemiologic aspects of enteric adenovirus and rotavirus diarrhea cases in the inpatients treated in our hospital, to analyze the demographic data, and to show what treatments were applied.Material and Methods: Data of a total of 1281 pediatric patients between 0 and 14 years old admitted to Yeni Yüzyıl University Medical Faculty Gaziosmanpaşa Hospital between 1 January 2016- 31 December 2017 due to diarrhea were evaluated retrospectively. The study group consisted of acute-gastroenteritis-prediagnosed 443 patients with no parasites on stool microscopy and without any SalmonellaShigella spp. growth in the stool culture. These patients had also test results of rotavirus and enteric adenovirus antigens, and stayed at hospital for at least 24 hours. Pearson’s chi-square test and t test were used for statistical analysis, and p<0.05 was considered significant. Results: A total of 443 (34.6%) of the 1281 patients with diarrhea were hospitalized. Thirty-eight (2.9%) patients had a positive enteric adenovirus test, and 95 (7.4%) had rotavirus. The most common complaints were nausea, vomiting, fatigue, and fever. Abdominal pain was the least common complaint. Probiotic use alone was 61% in patients with rotavirus diarrhea, and 63.2% in patients with enteric adenovirus infection. Antimicrobial antibiotics were used in 58% of patients with negative rotavirus and enteric adenovirus antigens. Antiprotozoal-effective antibiotics were the least preferred drugs in the patients with either positive or negative test results for rotavirus and enteric adenovirus antigens. Conclusion: Viral factors should be considered in childhood diarrhea. In the treatment of diarrhea, the replacement of the lost fluid should be planned primarily. Laboratory tests for antibacterial or antiprotozoal antibiotics should be taken into consideration. Early diagnosis of rotavirus and enteric adenovirus antigens can be made using rapid diagnostic tests in the hospitalized pediatric patients with diarrhea. Thus, we consider that unnecessary antibiotic use can be prevented by symptomatic treatments in these patients
Amaç: Çocuklarda görülen akut ishallerde en sık viral etkenler rotavirüs ve enterik adenovirüstür. Her iki etkenin nedenolduğu ishallerde çocukların klinik tablosu çok hızlı kötüleşebilmektedir. Kusma, dehidratasyon ve metabolik asidozsonucu, hastalarda yatarak tedavi endikasyonu ortaya çıkmaktadır. Çalışmamızda yatarak tedavi gören enterik adenovirüsve rotavirüs ishalli vakaları epidemiyolojik açıdan değerlendirerek demografik verilerini irdelemek ve hangi tedavilerinuygulandığını göstermeyi amaçladık.Gereç ve Yöntemler: 1 Ocak 2016-31 Aralık 2017 tarihleri arasında ishal şikayeti ile başvuran 0-14 yaş aralığında 1281çocuk hasta retrospektif olarak incelendi. Bu hastalar arasında akut gastroenterit tanılı, rotavirüs ve enterik adenovirüsantijen testi değerlendirilmiş, gaita mikroskopisinde parazit olmayan ve gaita kültüründe Salmonella-Shigella spp üremesiolmayan ve hastanede en az 24 saat yatış süresi olan 443 hasta çalışma grubu olarak belirlendi. İstatistik metodu olarakT testi ve Ki kare testleri kullanıldı. Çalışmada p<0,05 değeri anlamlı olarak kabul edildi.Bulgular: İshal şikayeti ile başvuran 1281 hastanın 443(%34.6)’ü yatarak takip edildi. 38 (%2.9) hastada enterikadenovirüs, 95(%7.4) hastada ise rotavirüs antijeni testi pozitifti. Hastalarda ki en sık şikayetler sıklık sırasıyla bulantıkusma, halsizlik ve ateş olup, karın ağrısı en az saptanan şikayettir. Yatarak tedavi edilen hastalarda tek başına probiyotikkullanımı rotavirüs ishalli hastalarda %61, enterik adenovirüs enfeksiyonlu hastalarda %63.2 oranında en sık kullanılanilaç grubu olmuştur. Antibakteriyel etkili antibiyotikler %58 oranında rotavirüs ve enterik adenovirüs antijeni negatif ishallihastalarda, en yüksek oranda kullanılan tedavi ajanıdır. Antiprotozoal etkili antibiyotikler, rotavirüs antijeni ve enterikadenovirüs antijeni pozitif grupta ve her iki etken için negatif hasta grubunda en az tercih edilen ilaçlardı.Sonuç: Çocukluk çağı ishallerinde viral etkenler göz önünde bulundurulmalıdır. İshalin tedavisinde öncelikle kaybedilensıvının yerine konması planlanmalıdır. Antibakteriyel ya da antiprotozoal antibiyoterapi için laboratuvar testleri yönlendiriciolmalıdır. Hastanede yatarak tedavi gören ve viral etiyoloji düşünülen ishalli çocuk hastalara rotavirüs ve enterik adenovirüsantijeni hızlı tanı testleri kullanılarak erken tanı konulabileceği, böylece semptomatik tedaviler ile gereksiz antibiyotikkullanımın önüne geçilebileceği değerlendirilmiştir
