Akademik Veri Yönetim Sistemi
RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, sa.41, ss.837-851, 2024 (Hakemli Dergi)
Rönesans’tan on dokuzuncu yüzyılın ilk yarısının sonuna kadar olan süreçte, klasik gitar için kullanılan sağ el tekniğinin günümüze göre oldukça farklı olduğu görülmektedir. Bu dönemin sağ el gitar tekniğinde sağ el serçe parmağı gitar gövdesine yaslanmakta ve yüzük parmağı neredeyse hiç kullanılmamaktadır. On sekizinci ve on dokuzuncu yüzyıllarda, bu tekniğe karşı önemli alternatif yaklaşımlar geliştirilmiştir ve bu yaklaşımlardan birisi 1784-1849 yılları arasında yaşayan ve gitar tekniği üzerine detaylı çalışmalar yapmış olan İspanyol gitarist ve besteci Dionisio Aguado’ya aittir. Bu araştırmada, Dionisio Aguado’nun klasik gitardaki sağ el tekniği yaklaşımına dair bir değerlendirme yapılmıştır. Araştırmada öncelikle Aguado’nun yaşadığı dönemde gitarın geçirdiği önemli değişimleri ve dönemin yerleşik sağ el tekniğini anlatan kaynaklar taranmış ve daha sonra da bestecinin 1843 tarihli Nuevo Metodo Para Guitarra (Gitar İçin Yeni Metot) adlı gitar metodundan bazı metinler ve etütler referans alınıp, dönemin mevcut teknik yaklaşımı ile karşılaştırılarak bazı değerlendirmelerde bulunulmuştur. Araştırmanın sonucunda Aguado’nun dönemin mevcut tekniğine göre oldukça farklı bir sağ el tekniğine sahip olduğu ve birçok yenilikçi fikir ortaya attığı anlaşılmıştır. Bestecinin geliştirdiği yaklaşım sayesinde sağ ele önemli ölçüde hareket serbestliği kazandırdığı, enstrümanın ses rengi ve nüans kapasitesini daha geniş ölçüde kullanabildiği ve tırnak kullanımını da tekniğine dahil ederek ajilite konusunda dönemin mevcut sağ el tekniğine kıyasla daha verimli sonuçlar elde edebildiği sonucuna varılmıştır.
Anahtar Kelimeler: Dionisio Aguado, klasik gitar, sağ el, teknik, yaklaşım
From Renaissance to the end of the first half of the 19th century, it is seen the right-hand technique used for classical guitar was quite different than the present day. In this technique, the little finger was rested on the body of the guitar, and the ring finger was hardly used. In the 18th and 19th centuries, some alternative approaches were developed against this technique. One of these approaches belongs to Dionisio Aguado, the Spanish composer and guitarist who lived between 1784 and 1849 and produced detailed works about the guitar technique. In this research, an evaluation has been made of Dionisio Aguado’s approach to the classical guitar right-hand technique. Primarily in the research, the resources that focus on the evolution of the guitar and its right-hand technique in the period when Aguado lived have been reviewed. Then some reviews have been made by referring to some texts and etudes from Nuevo Metodo Para Guitarra (New Method for Guitar), the composer’s guitar method dated 1843. At the end of the research, it is understood that Aguado owned a very different right-hand technique, compared with the one which is current in his period. It was concluded that thanks to the approach developed by the composer, he gained considerable freedom of movement to the right hand, he could use the instrument's timbre and dynamics capacity more extensively, and by using the nail, he could obtain more efficient results compared to the current technique of the period.
Keywords: Dionisio Aguado, classical guitar, right hand, technique, approach