Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, vol.33, no.2, pp.592-604, 2014 (Peer-Reviewed Journal)
Sanat eğitiminin; görsel yolla algılamayı öğretmek, yaratıcılığı geliştirmek, sanatın anlaşılmasını-paylaşılmasını sağlamak, bireye kendini ifade etme yeteneği kazandırmak, endüstriye hizmet etmek, yaşamı değiştirmek, duygu ve düşüncenin görselliğe dönüşmesini sağlamak gibi amaçları vardır. Sanat, günlük hayatımızda en az fen bilimleri, sosyal bilimler ve diğer alanlar kadar önemlidir. Ancak, ne yazık ki eğitim politikamızda ve toplumumuzda, görsel sanatlar eğitimi, çizme, boyama ve süsleme dersi olarak görülmekte ve eğitim programlarında en son düşünülecek ders olarak bakılmaktadır. Halbuki her bireyi yakından ilgilendiren görsel sanatlar dersi nesnelerin nasıl görüldüğünü, uyumlu düzen ve kuruluşun nasıl oluşturulduğunu en güzel sergileyen alandır (Özsoy,2003). Ülkemizde uzun zamandan beri toplum olarak sanat dersleri hakkındaki genel kanı "olmasa da olur" şeklindedir. Bu sebepler genel olarak dört başlık altında toplanabilir. Bunlar; Eğitim sisteminden kaynaklanan sebepler, Öğretmen ve öğrenciden kaynaklanan sebepler, Sosyo-Kültürel çevreden kaynaklanan sebepler ve Okul idaresinden kaynaklanan sebepler olarak sıralanabilir. Bu çalışmada genel olarak yukarıda belirtilen sebepler çerçevesinde ülkemizdeki ilk ve orta öğretim kurumlarında sanat eğitimine olan ilgisizliğin nedenleri araştırılmıştır. Araştırmada betimsel tarama modeli kullanılmıştır. Veriler, doküman incelemesi, alanyazın ve anket yoluyla elde edilmiştir. Araştırmada elde edilen bulgular yorumlanmış ve sanat eğitiminin gelişimi açısından önerilere yer verilmiştir