Erciyes Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, vol.17, no.2, pp.568-595, 2022 (Peer-Reviewed Journal)
One of the biggest obstacles in ensuring international peace and
security and protecting human rights is armed conflicts. The protec-
tion of persons who have never participated in or been out of conflict
during armed conflict is regulated in the Geneva Conventions of 1949
and the two Additional Protocols to the Conventions of 1977, which
constitute international humanitarian law. International mechanisms
are envisaged in the Geneva Conventions and Additional Protocols for
the better functioning of the system of protection introduced to secu-
re the rights of the persons in question. In the contemporary world
order, where the use of force is prohibited, both international and
national armed conflicts continue to exist. The mechanisms that can
be used and applied for the implementation of international humani-
tarian law during these conflicts should be better understood and
these mechanisms should be made operational.
Uluslararası barış ve güvenliğin sağlanmasında ve insan haklarının
korunmasında en büyük engellerden bir tanesi silahlı çatışmalardır.
Silahlı çatışmalar sırasında çatışmaya hiç katılmamış ya da çatışma dışı
kalmış kişilerin korunması uluslararası insancıl hukuku oluş turan 1949
Cenevre Sözleşmeleri ve Sözleşmelere Ek 1977 tarihli iki Protokolde
düzenlenmiştir. Söz konusu kişilerin haklarını güvence altına almak
adına getirilen koruma sisteminin daha iyi işlemesi için Cenevre
Sözleşmeleri ve Ek Protokollerde uluslararası mekanizmalar
öngörülmüştür. Kuvvet kullanımının yasaklandığı günümüzde, uluslararası
olsun veya olmasın silahlı çatışmalar varlığını sürdürürken bu
çatışmalar sırasında uluslararası insancıl hukukun uygulanması için
kullanılabilecek ve başvurulabilecek mekanizmaların neler olduğu daha
iyi anlaşılmalı ve bu mekanizmalar işler hale getirilmelidir.