In this article, the concepts of savt, letter, diacritical mark and huruf al-mu’jam, which Ibn Jinnî dealt with in his work titled Sirru Sinaat al-İ‘râb, which was written by Ibn Jinnî regarding the use of Huruf al-Mu'jam in Arabic, are examined and the author's explanations are exhibited. The meanings of these concepts are basically discussed in the context of Sirru Sinaat al-İ‘râb and some of his other works. In addition, classical works and recent works were also used. At the end of the study, it was seen that Ibn Jinnî started to compile his work by revealing the basic meanings of these concepts with root letters. In addition, it was determined that the author examined the aforementioned concepts in order not to allow confusion of meaning and that these words did not go beyond their basic meaning. When looked in terms of the content of Sirru Sinaat al-İ‘râb, it was found that the concepts of savt, letter, diacritical mark and huruf al-mu’jam are in close relationship with each other.
Bu makalede Arapçada mu‘cem harflerinin kullanımına dair İbn Cinnî’nin telif ettiği Sırru Sınâ‘ati’l-İ‘râb isimli eserinde ele aldığı savt, harf, hareke ve hurûfu’l-mu‘cem kavramları incelenmekte ve müellifin izahları ortaya konulmaktadır. Çalışmada yer alan kavramlar temelde Sırru Sınâ‘ati’l-İ‘râb olmak üzere müellifin diğer eserlerine müracaatla izaha çalışılmış, bunun yanı sıra klasik eserlerden ve yakın dönemde gerçekleştirilen çalışmalardan faydalanılmıştır. Yürütülen çalışmada İbn Cinnî’nin Sırru Sınâ‘ati’l-İ‘râb adlı eserini bu kavramları sözlük ve terim anlamlarını ortaya koyarak telife başladığı, anlam karmaşasına mahal vermemek adına temel anlamları dışına çıkmadığı görülmüştür. Çalış-ma sonucunda ṣavt kavramının sadece sözlük kullanıldığı diğerlerinin ise hem sözlük hem de ıstılah anlamlarına sahip olduğu açıklık ka-zanmıştır. Bu bağlamda ele alınan kavramların Arap alfabesini oluştu-ran fonemlerle ilgili olduğu; en küçük ses birimini sembolize eden har-fin “sesin kesildiği yer”, harekenin “harfi harekete geçirme”, hurûfu’l-mu‘cemin ise “birbirinden ayrılarak kapalılığı giderilen harfler, alfabe harfleri” anlamındaki kavramlar olduğu tespit edilmiştir.