Many countries devote an increasing proportion of their economic resources to produce and provide health care services. Looking at the written economic literature, it can be seen that although there is work on convergence in health expenditures, these studies are generally based on linearity assumption. In this study, the validity of the convergence hypothesis on the public, private and total per capita health expenditures are analyzed by non-linear panel unit root tests in a sample of 18 OECD countries, covering Turkey, over the period 1979-2016. The findings of the analysis show that the convergence hypothesis is valid only for private per capita health expenditure.
Birçok ülke, ekonomik kaynaklarının giderek artan bir oranını, sağlık hizmetlerinin üretimineve sunumuna ayırmaktadır. İktisat yazınına bakıldığında, sağlık harcamalarındaki yakınsama üzerineçalışmalar bulunmakla birlikte, bunların genellikle doğrusallık varsayımıyla hareket ettiğigörülmektedir. Bu çalışmada, 1979-2016 dönemi için Türkiye’nin de içinde bulunduğu 18 OECDülkesinde kişi başına düşen kamu, özel ve toplam sağlık harcamalarında yakınsama hipoteziningeçerliliği, doğrusal olmayan panel birim kök testleriyle analiz edilmektedir. Analiz bulguları, sadecekişi başına düşen özel sağlık harcamaları için yakınsama olgusunun geçerli olduğunu ortayakoymaktadır.
