Analysis of Poverty and Income Inequality in Rural Areas: The Case Study in Nazilli District of Aydin Province


Creative Commons License

BAŞER U., BAŞER G., SARICAN M. A.

Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, vol.9, no.6, pp.1667-1677, 2021 (Peer-Reviewed Journal) identifier

Abstract

Poverty and income inequality in rural areas are one of the most fundamental problems that need to take precautions in the world and Turkey. The aim of the study was to determine the effect of socio-demographic and structural characteristics on poverty by measuring the poverty situation and income inequality in farms. The material of the study consists of face to face surveys conducted with 59 farms in Nazilli district of Aydın province in 2019. In the study, head count ratio, poverty gap, and poverty gap square were calculated using Foster-GreerThorbecke (FGT) approach. The Gini coefficient and Lorenz curve were used to measure income inequality.According to the results of the research, the average annual income of the farms was 104790 TL, and 91% of this income was agricultural income, while 9% was non-agricultural income. The average income per equivalent scale in the farms was determined as 39595.87 TL, and the median income was determined as 103060 TL. In the study, 25% of the farms were below the poverty line. While no farms were operating under $ 1 a day, the rate of farms working under $ 4.30 was 10.2%. In the study, the Gini coefficient was calculated as 0.40, and 60% of the total population only were taken 30.76% share from the income. The characteristics that were statistically different between poor and non-poor farms in the study were determined as agricultural experience, occupational status, social security status, land size, number of land parcels, participation in extension-education, and animal husbandry. Taking these factors into consideration, it is thought that the policies to reduce poverty in rural areas will be effective.
Kırsal alanda yaşanan yoksulluk ve gelir eşitsizliği, Dünya’da olduğu gibi Türkiye’de de önlem alınması gereken en temel problemlerden biridir. Bu araştırmanın amacı, tarım işletmelerinde yoksulluk durumunu ve gelir eşitsizliğini ölçerek, sosyo-demografik ve yapısal özelliklerin yoksulluk üzerindeki etkisini belirlemektir. Araştırmanın materyalini 2019 yılında Aydın ili Nazilli ilçesinde 59 tarım işletmesiyle yapılan yüz yüze anketler oluşturmaktadır. Araştırmada kafa sayım oranı, yoksulluk açığı ve yoksulluk açığı karesi, Foster-Greer-Thorbecke (FGT) yaklaşımı kullanarak hesaplanmıştır. Gelir eşitsizliğinin ölçümünde ise Gini katsayısı ve Lorenz eğrisi kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre işletmelerin yıllık ortalama geliri 104790 TL iken, bu gelirin %91’ini tarımsal gelir, %9’unu ise tarım dışı gelir oluşturmaktadır. İşletmelerde eşdeğer kişi başına düşen ortalama gelir 39595.87 TL, ortanca gelir ise 103060 TL olarak tespit edilmiştir. Araştırmada işletmelerin %25’i yoksulluk sınırının altında kalmaktadır. Günlük 1 $’ın altında çalışan işletme yokken, 4.30 $’ın altında çalışan işletme oranı %10.2’dir. Görüşülen işletmelerde Gini katsayısı 0.40 olarak hesaplanmış olup, toplam işletme nüfusunun %60’ı gelirden yalnızca %30.76 pay almaktadır. Araştırmada yoksul olan ve yoksul olmayan işletmeler arasındaki istatistiki olarak farklı bulunan özellikler tarımsal deneyim, meslek durumu, sosyal güvenlik durumu, arazi büyüklüğü, arazi parsel sayısı, yayım-eğitime katılma durumu ve hayvancılık yapma durumudur. Bu faktörler göz önüne alınarak kırsal alanda uygulanacak yoksulluğu azaltma politikalarının etkili olacağı düşünülmektedir.