Determination of the Best Iron Nutrition Indexes of Bean Cultivars in Iron Deficiency Conditions and Grouping of Varieties According to These İndexes


Creative Commons License

KORKMAZ A., ÇOKA İ., AKINOĞLU G.

Türk Doğa ve Fen Dergisi, vol.10, no.2, pp.141-147, 2021 (Peer-Reviewed Journal) identifier

  • Publication Type: Article / Article
  • Volume: 10 Issue: 2
  • Publication Date: 2021
  • Doi Number: 10.46810/tdfd.910721
  • Journal Name: Türk Doğa ve Fen Dergisi
  • Journal Indexes: TR DİZİN (ULAKBİM)
  • Page Numbers: pp.141-147
  • Ondokuz Mayıs University Affiliated: Yes

Abstract

The aim of this study is to group bean varieties according to their iron nutritional abilities under iron deficiency conditions and to determine the best iron nutritional index of the varieties. 15 bean varieties were compared in the study. Bean varieties in the form of Fe EDDHA; a) Insufficient (0.2 μM Fe), b) Sufficient (45 μM and 100 μM Fe) iron-containing nutrient solution was given. In the 15 × 3 factorial trial, the treatments were applied in 3 replications. In the comparison of the varieties in terms of iron nutrition, the amount of plant dry matter, chlorophyll in the leaf, active iron content, ferric reductase activity and some other properties were used. The varieties formed 3 groups in terms of iron nutritional properties under iron deficiency conditions. Number 10 is in the first group; Varieties with numbers 1, 5, 2, 11, 6, 3, 9 are in the second group; Varieties with numbers 4, 12, 15, 13, 14, 7, and 8 were in the third group. In iron deficiency conditions, Önceler (variety number 1) and Eskfbud-7 (variety number 10) bean varieties are the farthest from each other. The tolerance index values for iron deficiency in Önceler and Eskfbud-7 varieties were found to be 27,93 % and 74,39 %, respectively for chlorophyll-a; 37,60 % and 119,4 % for chlorophyll-b; 131,31 % and 97,2 % for total chlorophyll according to the sufficient level (45 μM Fe). It was concluded that Eskfbud-7 bean variety is more resistant to iron deficiency.
Bu çalışmanın amacı, demir noksanlığı şartlarında fasulye çeşitlerinin demir beslenme kabiliyetlerine göre gruplandırılması ve çeşitlerin en iyi demir beslenme indekslerinin belirlenmesidir. Çalışmada 15 fasulye çeşidi karşılaştırılmıştır. Fasulye çeşitlerine Fe-EDDHA formunda; a) Yetersiz (0,2 µM Fe), b) Yeterli (45 µM ve 100 µM Fe) konsantrasyonlarda demir içeren besin çözeltisi verilmiştir. 15×3 faktöriyel denemede muameleler 3 tekerrürlü uygulanmıştır. Demir beslenmeleri yönünden çeşitlerin karşılaştırılmasında bitki kuru madde miktarı, yaprakta klorofil, aktif demir kapsamları, ferrik redüktaz aktivitesi ve diğer bazı özellikler kullanılmıştır. Demir noksanlığı şartlarında demir beslenme özellikleri yönünden çeşitler 3 grup oluşturmuştur. 10 numaralı çeşit birinci grupta; 1, 5, 2, 11, 6, 3, 9 numaralı çeşitler ikinci grupta; 4, 12, 15, 13, 14, 7, 8 numaralı çeşitler ise üçüncü grupta yer almışlardır. Demir noksanlığı şartlarında Önceler (1 nolu çeşit) ve 10 Eskfbud-7 (10 nolu çeşit),birbirinden en uzak çeşitlerdir. Önceler ve Eskfbud-7 çeşitlerinde demir noksanlığına tolerans indeks değerleri yeterli seviyeye göre (45 µM Fe) klorofil-a yönünden çeşit sırasıyla % 27,93 ve % 74,39; klorofil-b yönünden % 37,60 ve % 119,4; toplam klorofil yönünden % 131,31 ve % 97,2 bulunmuştur. Eskfbud-7 bodur fasulye çeşidinin demir noksanlığına daha dayanıklı bir çeşit olduğu sonucuna varılmıştır.