Prematüre retinopatisi takipli 8-12 yaş çocuklarda göz ön ve arka segment değişiklikleri ve refraksiyon kusurları


Tezin Türü: Tıpta Uzmanlık

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Cerrahi Tıp Bilimleri Bölümü, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2018

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: ÇİĞDEM DENİZ GENÇ

Danışman: Özlem Eşki Yücel

Özet:

AMAÇ: Prematüre retinopatisi (ROP) için takip edilmiş 8-12 yaşına gelmiş çocuklarda göz ön ve arka segment değişikliklerinin, refraksiyon kusurlarının ve bunlar arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi. GEREÇ VE YÖNTEM: Çalışma Mayıs 2017 - Ocak 2018 tarihleri arasında Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Göz Hastalıkları Kliniğinde prospektif olarak yürütüldü. Daha önce ROP riski ile takip edilmiş ve 8-12 yaşına gelmiş 55 prematüre doğum hikayeli çocuk ile aynı yaş grubundaki sağlıklı 50 term doğum hikayeli çocuk çalışmaya dahil edildi. Prematüre doğmuş olan çocuklar ROP gelişmeyen (Grup 1), ROP gelişip tedavi ihtiyacı olmayan (Grup 2) ve ROP gelişip tedavi edilmiş olan (Grup 3) şeklinde 3 gruba ayrıldı. Term çocuklar kontrol grubu olarak kabul edildi. Tüm olgularda sikloplejik refraksiyon, santral kornea kalınığı (SKK), göz içi basıncı (GİB), keratometri ve en iyi düzeltilmiş görme keskinliği (EDGK) ölçüldü. Biyomikroskopik muayene, fundus muayenesi ve şaşılık değerlendirmesi yapıldı. Ultrason biyomikroskobun (UBM) 10 mHz A-scan probu ile ön kamara derinliği (ÖKD), lens kalınlığı (LK), vitreus uzunluğu (VU) ve aksiyel uzunluk (AU) ölçümleri, 50 MHz probu ile ön kamara açısı (ÖKA) ve iris kalınlığı (İK) ölçümleri yapıldı. BULGULAR: Çalışmada 105 hastanın 210 gözü incelendi. Gruplar yaş ve cinsiyet açısından benzerdi. Prematüre çocuklarda kontrol grubuna kıyasla ÖKD (p<0,001), ÖKA (p<0,001), İK (p=0,016), VU (p<0,001) ve AU (p<0,001) daha düşük, LK (p<0,001) daha fazla bulundu. Görme keskinliği grup 3'te en düşük bulundu (p<0,001). Doğum ağırlığı (DA) ve doğum haftası (DH) artıkça ÖKD, AU ve EDGK'nın arttığı belirlendi (p<0,001). Doğum ağırlığı ve DH ile SKK, GİB ve korneal güç arasında anlamlı bir ilişki bulunamadı (p>0,05). Lens kalınlığı ile ÖKD (r =-0,575; p<0,001) ve AU (r =-0,376, p<0,001) arasındaorta düzeyde anlamlı negatif yönlü bir ilişki tespit edildi. Diğer oküler biyometrik parametreler arasında anlamlı bir ilişki bulunamadı (p>0,05). Grup 3'te miyopi oranı (%55.9) en yüksek ve ortalama sferik eşdeğer en düşük (-1,27±3.55 D) (p<0,001) bulundu. Emetrop olgularla karşılatırıldığında, miyopik olgularda ÖKD daha dar, lens daha kalın, EDGK daha düşük tespit edildi. Hipermetropik olgularla karşılaştırıldığında, miyopik olgularda AU ve VU daha uzun, kornea daha dik tespit edildi. Astigmat olan gözlerde ÖKD daha dar, lens daha kalın, EDGK daha düşük tespit edildi. Grup 3'te %35,2 anizometropi, % 17,6 ezotropya, % 5,9 ekzotropya tespit edildi. Diğer gruplarda anizometropi ve şaşılık tespit edilmedi. SONUÇLAR: Prematüre çocuklarda miyopi, hipermetropi astigmatizma ve anizometropi insidansı artmaktadır. Miyopi aksiyel uzunluktan daha çok ön segment değiikliklerindenkaynaklanmaktadır. Bu olgularda, ÖKD daha dar, lens daha kalın, AU daha kısadır. Ciddi refraksiyon kusuru, anizometropi ve şaşılık prematüre ve ROP tedavili olgularda görme azlığının nedenleridir. ANAHTAR KELİMELER: Prematürite, prematüre retinopatisi, refraksiyon kusuru, oküler biyometrik parametreler, ultrason biyomikroskopisi, UBM.