Obez aileye sahip 6-18 yaş obez çocukların ailelerine ve kendilerine verilen sağlıklı beslenme eğitimi ve tıbbi beslenme tedavilerinin çocuklardaki obezite tedavisine etkisinin değerlendirilmesi


Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Beslenme Bilimleri Anabilim Dalı, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2024

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: BERNA YILMAZ

Danışman: Pınar Sökülmez Kaya

Özet:

Amaç: Bu çalışma obez aileye sahip 6-18 yaş aralığındaki obez çocukların ailelerine ve kendilerine verilen sağlıklı beslenme eğitimi ve tıbbi beslenme tedavilerinin (TBT) çocuklardaki obezite tedavisine etkisini değerlendirmek amacıyla yapılmıştır. Materyal ve Metod: Çalışma Merzifon Kara Mustafa Paşa Devlet Hastanesi Diyet Polikliniğine başvuran 6-18 yaş arası toplam 79 obez çocuk ve ebeveyni ile 8 hafta boyunca yürütülmüştür. Çocuklara ve ailelerine sırasıyla, TBT ve sağlıklı beslenme eğitimi verilmeden önce Akdeniz Diyeti Kalite Ölçeği (KIDMED) ve Akdeniz Diyetine Bağlılık Ölçeği (MEDAS), fiziksel aktivitelerini değerlendirmek için 8-14 yaş arası çocuklara “Çocuklarda Fiziksel Aktivite anketi (PAQ-C)”, 14-18 yaş arası çocuklara “Adölesanlarda Fiziksel Aktivite Anketi (PAQ-A)” uygulanmıştır. Ebeveynlere ise “Aile Beslenme ve Fiziksel Aktivite Tarama Ölçeği (ABFA_TR) ve Obezite Ön Yargı Ölçeği (GAMS-27)” yapılmıştır. Çalışma sonu KIDMED ve MEDAS çocuklara ve ebeveynlerine tekrar uygulanmıştır. Obez çocuklar ve ebeveynlerinin analiz cihazı ile vücut analizleri yapılarak antropometrik ölçümleri alınmıştır. Bulgular: Ebeveynin diyete uyumu ile çocuğun diyete uyumu arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki bulundu (p<0,05). Başlangıçta alınan KIDMED ve MEDAS ortalaması çalışma sonunda alınan test ortalamasına kıyasla daha düşük bulundu (p<0,05). Çocuklarda ve ebeveynlerde izlem süresi boyunca kilo, beden kütle indeksi (BKİ), bel çevresi, yağ oranı, iç organ yağ alanı, insülin, glikoz, trigliserit, total kolesterol ve düşük dansiteli kolesterol değerlerinde anlamlı bir azalma olduğu saptandı (p<0,05). Sonuç: Çalışmaya katılan babalar annelere kıyasla diyete uyum konusunda daha başarısız bulunmuştur. Diyete uyumlu olan ebeveynlerin çocukları diyete uyumluyken, diyete uyum sağlayamayan ebeveynlerin çocukları da diyete uyumsuz olarak bulunmuştur. Bu sonuçlar, ebeveyn destekli beslenme tedavilerinin çocukların sağlıklı beslenmeyi benimsemesi üzerindeki etkisini ortaya koymaktadır.