Karma yöntemle desenlenen bu çalışmada okul öncesi eğitim öğretmenlerinin kaynaştırma eğitiminde öz-yeterlik algıları ile kaynaştırma eğitimi öz-yeterlikleri ve hizmetiçi eğitim gereksinimlerine yönelik görüşlerini belirlemek amaçlanmıştır. Çalışma verileri yakınsayan paralel desen (NİC+NİT) kullanılarak toplanmıştır. Çalışmanın nicel boyutu 475, nitel boyutu ise 17 katılımcı ile yürütülmüştür. Araştırma verileri “Özel Gereksinimli Çocukların Kaynaştırılmasına Yönelik Öğretmen Yeterliği” ölçeği ve “Odak Grup Görüşmesi Formu” ile toplanmıştır. Çalışmanın nicel verileri istatistiksel olarak, nitel verileri betimsel analiz yoluyla analiz edilmiştir. Çalışmanın nicel boyutunda ölçekten elde edilen veriler ışığında öğretmenlerin kaynaştırma eğitiminde kendilerini yeterli buldukları sonucuna ulaşılmıştır. Nitel boyutunda ise öğretmenler kaynaştırma eğitiminde yetersiz olduklarını ve hizmetiçi eğitime gereksinim duyduklarını ifade etmiştir.
The aim of this study designed with mixed method is to determine preschool education teachers’ self-efficacy perceptions, and their views on both their competences and in-service training needs, on inclusive education. In this study, data were collected using convergent parallel design (QUAN+QUAL). The quantitative phase of the work involved 475, the qualitative phase of the study involved 17 participants. The data of the study were collected by “Teacher Efficacy for the Inclusion of Young Children with Disabilities” scale and “Focus Group Interview Form”. Quantitatively collected data of the study were analyzed statistically and qualitative data were analyzed by descriptive analysis. In the quantitative phase of the study, it was concluded that the teachers found themselves sufficient in the inclusive education. But in the qualitative phase teachers stated that they find themselves inadequate and that in-service training is necessary for them in inclusive education.
